Verhaaltjes over de vrijetijdsbesteding van een imker-dierenarts met veel liefde voor bijna alles wat groen is.
Het hout van de knotwilgen heb ik op maat gezaagd voor de kachel. Het kan nu verder drogen tot de winter. De dunne takken of tenen heb ik in de weide aan de schaapjes gegeven. Als de schors volledig is opgegeten, gaat de rest in de houtwal.
Sinds vele jaren bak ik mijn eigen brood. Wit, meergranen, rozijnenbrood, notenbrood, pistolets, sandwiches enz. Maar onlangs ben ik begonnen aan een nieuwe uitdaging: desembrood . Het heeft even geduurd, vele YouTube filmpjes, vele kookboeken, en vele pogingen. Maar nu ben ik er geraakt. Mijn desembrood lukt en het is lekker.
De eerste stap was de productie van een eigen desem. Momenteel heb ik hem onder controle. Ik noem hem “August”. Hij leeft in de koelkast tot ik hem nodig heb en dat is zo’n twee keer per week. De avond voor ik bak haal ik hem uit de koelkast en voeder hem met 50 g deeg en 50 g water. De volgende morgen deel ik hem in twee en geef beiden nogmaals 50 g bloem en 50 g water. De nieuwe bokaal gaat ‘s avonds terug in de koelkast en de oude gaat in de mengkom. Hier voeg ik 200 g water, een lepel honing, 500 g bloem naar keuze, een lepeltje zout, een lepel olijfolie en een lepeltje provinciale kruiden bij.
Na een kneedbeurt van 8 minuten, dek ik de kom af voor een voorrijs van 5 uur. Hierna bol ik het deeg op in een vuurvaste glazen kom met goed bebloemde handdoek. Ik laat weer rijzen voor 5 u alvorens te bakken.
Ik draai de kom simpelweg om en verwijder de doek, snij de korst in en zet de schaal in de oven. Deze is voorverwarmd op 220 graden en ik bak op 45 minuten meteen stoomfunctie.
Er zijn wel een aantal verschillen met een modern gistbrood. Het duurt een etmaal in plaats van 2 uur. Ik heb de hoeveelheid water moeten aanpassen vermits de ca. 250 g desem water bevat in tegenstelling tot de droge korrelgist. De baktijd is eveneens 10 minuten langer nodig gebleken.
In de vroege uurtjes op zondag is het vaak zeer rustig. En dat is het moment om de natuur in te trekken. Met een verrekijker en camera.
De bijen zijn bijna klaar voor de winter. Vandaag heb ik de voerbakjes gans geopend. De bijen kunnen nu het ganse voerbakje opkuisen en alle suikerkristallen wegpoetsen. Dit voorkomt veel schimmelaanslag in de voerbakjes. Volgende week kan ik ze dan helemaal verwijderen. Tegelijkertijd verwijder ik de Apivarstrips en plaats een nieuwe plastiek folie onder de voerplank. Met een stuk plastiek is het volk minder verstoord als ik in december de varroabehandeling doe. Een houten dekplaat , vastgekit met propolis, loswrikken is veel meer verstorend dan een stuk plastiek lostrekken. En zonder het volk te verstoren, kan je zelfs zien waar en hoe het volk zich bevindt in de kast. En door in het vroege voorjaar je hand op het plastiek te leggen, voel je zelfs of er al broed wordt warm gehouden.
De kippentractor werkt prima. Elke dag is er weer een stukje van de bodem ‘geverticuteerd’ en ontdaan van ongedierte. 
Volgende maand, als de pompoenen en bonen zijn geoogst, plaats ik de kippenren daar en kunnen ze de ganse winter deze serrekooi proper houden.
Om het werk aan het waterbroek soms eens af te leggen, heb ik een oude caravan gekocht. Deze kan dienst doen als werfkeet of speelhuis voor de kleinkinderen. 
De voorbije week heb ik een kippentractor gemaakt. Een kippentractor is een verrijdbare kippenren. Deze zorgt er voor dat de kippen steeds weer een nieuw stukje bodem kunnen loswoelen en vrijmaken van onkruid en schadelijke insecten. Tegelijkertijd wordt de bodem bemest door de kippen. Het zou een idee zijn uit de permacultuur. Het werkt een beetje als een kleine tuintractor, vandaar de naam. Ik wou wel alleen een verrijdbare versie om geen vaste constructie te moeten optrekken. De ren moest natuurlijk wel vosveilig zijn. Ik heb de ren dan ook gemaakt met gaaspanelen van een hondenkennel. De bodem laat ik open om het woelen van de kippen mogelijk te maken. Maar het nachthok heb ik wel voorzien van een automatisch sluitend deurtje. Het werkt op vier batterijen en zou hiermee ongeveer een jaar moeten werken. Ik had nog een onderstel van een karretje van een oude motoculteur waar ik de wielen van de motoculteur zelf, heb onder gemonteerd. Het karretje had toevallig exact dezelfde maat als het nachthok. Daarom kon ik de opstaande steunen van het karretje blijven gebruiken om het nachthok stevig vast te schroeven. Vermits de totale lengte een drietal meter bedraagt, is de hefboomwerking voldoende om het gevaarte makkelijk op te tillen en enkele meters te verplaatsen.
Vandaag door het water gaan fietsen vlakbij Bokrijk. We zijn vertrokken aan de abdijsite van Herckenrode waar een mooie parking is. We bleven droog tot we door het water waren gereden. Pas daarna begon het te regenen.
Toen we vanavond nog een klein ritje deden, moesten we zelfs even beschutting zoeken maar daarna klaarde de lucht toch weer op.
Ik heb vanavond ook nog wat kruiden verzameld voor onze chinchilla’s. Duizendblad, herfstleeuwentand, klaver, meidoorn, pepermunt en weegbree. Deze worden nu gedroogd voor de winter. Spijtig genoeg ben ik bij het verzamelen in een wespennest gestapt. Een steek in de kuiten is goed verdraagbaar maar een steek in de dunne hoofdhuid kan toch een ganse avond vergallen. Geef me dan maar mijn bijenprikjes.
Onlangs heb ik me een kamado aangeschaft. Een keramiek barbecue zeg maar. Ik heb gekozen voor het Nederlandse merk The Bastard. Ik was al langer geïntrigeerd door die eivormige toestellen. Maar ik heb reeds een Chuck wagon die me volledige voldoening schenkt. Als barbecue en smoker is dit het summum. Maar een broodoven of een pizzaoven om zelf te bouwen, vond ik ook wel leuk. Vermits de kamado dit eveneens kan, heb ik me er toch een aangeschaft. Gisteren heb ik om hem in te wijden schaap bereid op drie wijzen: een ontbeende bout, mergez-worstjes en kebabs. Het resultaat was prima. Vandaag heb ik om vier uur The Bastard dan weer in gang gezet voor het grillen van spek en ribbetjes . Maar om negen uur heb ik dan nog besloten om met dezelfde portie houtskool in een al deels afgekoelde kamado mijn brood voor morgen te bakken. En dat ging prima. Ik geloof dat ik er nog veel plezier mee ga beleven.
Tessenderlo, groen en industrie op dezelfde locatie:
Het begin van de boomhut staat op het platform. De deur en de ramen volgen nog. Als dan ook de balustrade en de ladder geplaatst zijn, kan ik het ganse geval in de beits zetten. Voor de plaatselijke vogels was er geen vuiltje aan de lucht. Nauwelijks een kwartiertje later zaten de mezen en de vinken weer in de wilgenhaag.
Vandaag heb ik ook de eerste 13 volken met oxaalzuur behandeld. Nog 7 te gaan morgen. Deze week zijn de temperaturen hiervoor prima. De bijen zitten stevig op tros bij temperaturen onder 5 graden. En dat was wel duidelijk. Alle volken zaten trouwens nog diep onder de voederkraag. De productievolken hadden allen 7 of 8 straten bezet en kregen 50 ml van de suikeroplossing. Ik heb deze aangemaakt door 600 g suiker toe te voegen aan 600 g water. Dit geeft 1 liter waar ik dan 35 g oxaalzuur heb aan toegevoegd. De jonge volken hebben 7 tot zelfs de volledige 12 ramen uitgewerkt en de tros was telkens in verhouding met een bezetting van 5 tot 8 straatjes. Ze kregen dan ook tussen de 35 en de 50 ml gedruppeld. Om de bezette straatjes te tellen zijn er twee manieren. Langs onder en langs boven. Eerst reinig ik de varroaschuif en draai ze in de afgesloten kant. Door de rijtjes mul te tellen weet ik al hoeveel ml oxaalzuuroplossing ik dien op te trekken in de spuit. Na het verwijderen van het deksel, de dekplank en het plasticvel licht ik met een klein ledzaklampje in de straatjes. Druppelen doe ik niet over de ganse lengte van het straatje maar slechts boven de tros. Deze bevindt zich nu tegen de voorkant van de kast en niet tegen de achterwand. Als men daar druppelt, valt een deel van de oplossing gewoon door de roosterbodem. Het is wel belangrijk om een ledzaklamp te gebruiken. Ledlicht wordt blijkbaar niet gezien door de bijen in tegenstelling tot het licht van een gloeilamp. Ze vliegen dus niet op. Ik geloof niet dat er uit de 13 volken meer dan 5 bijen naar boven zijn gekomen.
Met de varroabehandeling was ik klaar op een half uurtje. En daarna heb ik nog even de laatste wasblokken voor de tweede keer gestoomd. Er ligt nu iets meer dan 17 kg was klaar om binnenkort waswafels te gieten. Dit is voorzien voor mijn eindejaarsverlof. Een apres-ski vervang ik liever door een apres-cire in mijn tuinhuis/imkerkot.…
Imkerij Het Waterbroek 