Tag: knotwilgen

Haardhout

Vandaag ben ik begonnen met het verwerken van het wilgenhout. Alle takken eerst op maat gezaagd en daarna begonnen met ze te klieven. Door het klieven drogen de stammetjes beter en stapelen ze ook steviger. Dit is echter een werkje dat iets langer duurt en ik ben er nog wel enkele dagen mee bezig.

Knotwilgen

Ongeveer elke vier jaar knot ik de wilgen langs de perceelsgrenzen. Op deze manier hoef ik slechts een 25 % te doen elk jaar. De 75 % die ik niet snoei, leveren nog veel stuifmeel voor de bijen. Maar het gaat dan ook over ongeveer 250 knotwilgen in totaal.

De dikke takken worden later nog op maat gezaagd tot haardhout. De dunne twijgen heb ik direct verhakseld op het wandelpad.

De platwilgen beginnen reeds te knoppen en de hazelaars hangen vol stuifmeelkaarsjes. Maar voor de bijen begint het pas tegen februari als de hazelaars het stuifmeel lossen.

18 oktober 2021

Nog steeds vliegen de bijen volop. In de vroege namiddag als ik naar de bijenstand fiets, is er steeds veel activiteit aan de vliegopening van de kasten. En er komen nog steeds bijen thuis met dikke gele proppen stuifmeel.

Mijn eigen veldje phacelia dat ik nog in augustus had ingezaaid, zal vermoedelijk geen bloei meer geven. Ik zie nog geen bloemknoppen terwijl de planten wel volledig zijn uitgegroeid. Het veld zal dus alleen een goede groenbemesting hebben gekregen.

Vorige week heb ik de laatste knotwilgtakken op maat gezaagd. Deze takken zijn in de schapenweide blijven liggen waar de schapen de meeste bast hebben afgeknaagd.

Nog een paar maand en we kunnen weer gaan knotten. Ik probeer wel elk jaar slechts een vierde van de wilgen te knotten. Er blijft dan nog genoeg bloei voor de bijen en de geknotte takken zijn dan ook dik genoeg voor de houtkachel.

Schapen naar winterweide

Vandaag heb ik de schapen naar de droge winterweide gebracht. De bok blijft met zijn twee gecastreerde maten aan het Waterbroek. Momenteel is de weg ernaartoe al een serieuze modderpoel en daarom heb ik de aanhanger maar niet gebruikt. De laadruimte van de Jumpy is groot genoeg voor negen schaapjes. En met het differentieel op de stand modder is er geen enkel probleem. Op de droge zandgronden van Gerhagen blijven ze nu tot begin mei om af te lammeren.

Ik heb mijn verlof ook gebruikt om de laatste knotwilgen te knotten. Er blijven een dertigtal ongeknotten dit jaar voor de bijen. Als de stam dik genoeg is, laat ik ze tot vier jaar ongeknot. Ze leveren dan flink wat brandhout. Als de stam nog te dun is, knot ik ze zelfs jaarlijks om afscheuren van de takken te voorkomen.

Dit is van de oostkant van het perceel.
En dit van de rechterkant.
De tenen die te dun zijn, worden verwerkt in een takkenwal en de rest verhakseld.

Quarantaine

Wegens een loopneus gepaard met hoesten, heb ik de praktijk even on hold gezet. In afwachting van mijn coronatest en het resultaat ga ik maar in quarantaine in het Waterbroek. Vandaag heb ik alvast 300 crocussen geplant en de eerste wilgen bijgesnoeid. De dunne takjes knip ik nu al weg. Het is dan volgende maand wat gemakkelijker om de rest te knotten. En de wilgen die dit jaar niet worden geknot, hebben dan toch wat minder takken die dan wel beter aandikken voor hun volgende knotbeurt. En veel van die dunne twijgen verdrogen toch en zouden de boom misschien kunnen verzieken. Een luchtiger kroon vind ik ook veel gezonder voor de boom.

Enkele graszoden verwijderen en vijftig bollen kunnen tegelijk worden geplant. Wel even opletten dat ze met de wortelkant naar onder liggen.
Bij thuiskomst wat rogge gemalen en een roggebrood gebakken voor morgen. 250 g vers gemalen rogge en 250 g tarwebloem.

Wilgenhaag

dsc_2430

Een nieuw plannetje voor volgend jaar: een haag van levende wilg. Enkele jaren geleden heb ik het ganse perceel omzoomd met knotwilg. En jaarlijks knot ik hier ongeveer een vierde van. dsc01822Zo blijft er steeds voldoende voedsel voor de bijen. Met de afgezaagde takken heb ik al veel geprobeerd. Ze heel dicht tegen elkaar in de grond stoppen om een levende muur te creëren of een wigwam maken door ze in een cirkel te planten en bovenaan samen te binden.  Weven tussen paaltjes om een lage afsluiting te maken. Er is zeer veel mogelijk. De dikste takken zaag ik meestal in blokken. De volgende zomer kunnen die dienen om buiten te koken. Nu was ik die gisteren aan het zagen en toen merkte ik dat de onderste takken niet alleen groene blaadjes hadden maar langs de onderzijde ook stevig waren ingeworteld op die paar maanden. Het is misschien een idee om de takken die toch wel meerdere meters lang zijn, gewoon op de grond te leggen, er eventueel nog wat aarde over te gooien om een jaar later een mooie wilgenhaag te creëren.