De bijen komen nog steeds met stuifmeel naar huis. De doorbloeiende wilg heeft nog steeds katjes en zelfs de klimop lijkt zich te herstellen. De bloemknoppen verdikken zichtbaar. De verschrompeling door de droogte, die 2 weken geleden nog opviel, is grotendeels verdwenen. Binnen korte tijd vliegen de bijen dus toch nog op de klimop. De zonnebloemen en het boekweit trekken het ondertussen nog wel even.

Het perceeltje mosterd zie ik dagelijks veranderen, maar zelfs de phacelia is al ontkiemt.

De volken krijgen nog steeds 2 x per week een liter suikersiroop 1:1 en dit weekend ga ik voor de laatste keer een waswafel toevoegen aan de jonge volkjes die het nog nodig hebben. Ze zijn dan voldoende uitgebouwd in september om de winter door te komen. Het kleinste volk zit nu zelfs al op 6 ramen en is dus groot genoeg.

Gisteren was de bodem aan het Waterbroek voldoende droog om te ploegen. En gelukkig maar, want na de stortbuien van vannacht zal het nog wel even duren alvorens ik kan frezen en zaaien.

Vandaag heb ik dan maar verder aangeplant in de tuin thuis. Iets meer dan 200 plantjes stonden rond de middag.

De bijen hebben het momenteel al zeer druk. De pruimen en de kersen staan in bloei, net als de vroege peren en sinds vandaag de krentenboompjes.

De knotwilgen beginnen eveneens, net als de kruisbessen.

Op vele plekken komen de paardenbloemen tot volle bloei, maar mijn bijenstand ziet eerder geel van het bloeiend speenkruid.

 

 

 

 

De volken zijn vorig weekend nagekeken. Uit bijna alle kasten kon ik twee voerramen verwijderen en vervangen door waswafels. Uit 2 kasten slechts 1 en uit 1 volk zelfs drie voerramen. Uit 6 volken kon ik al een verzegeld darrenraam uitsnijden en ik ben een vijftal darren tegengekomen op de ramen. In drie volken zat het darrenraam ook nog vol voer en deze heb ik natuurlijk uitgesneden. In deze volken was er echter al veel darrenraat aangezet elders in de kast. 

Niettegenstaande het dus te koud was in maart voor een degelijke voorjaarscontrole, waren de bijen toch normaal op schema. Ik had dus toch de darrenramen moeten leegmaken of inhangen rond half maart. Iets om volgend jaar rekening mee te houden. De bijen hebben al meerdere honingramen in gebruik. Er lijkt weer wat kans te zijn op wilgenhoning dit jaar. Maar ondertussen is de platwilg volledig uitgebloeid. Ook de mannelijke boswilg is over zijn hoogtepunt. De vrouwelijke katjes zijn een halve week later. Vandaag stonden echter de doorbloeiende wilgen volledig open, net als de buxus en de eerste pruimen.

 

Vroeger hoorde ik soms dat een imker zijn voorjaarscontrole pas mocht doen als de kruisbessen in bloei kwamen. Dat was vroeger ergens in de eerste helft van april en ook nu weer staan de bloemetjes klaar om weldra open te gaan.

Er staat ondertussen al wel wat in bloei. De eerste paardenbloemen, de paarse dovenetel, het ‘maarts’ viooltje …

De twee volken die nu worden overgezet op een segenbergerkast doen het volgens de bodemschuif uitstekend. Als de koningin dit weekend boven is, kan ik een koninginnenrooster tussen plaatsen. De aanpassing die ik heb moeten maken voor de overgang van mijn Kempische kasten stelt helemaal niks voor. De foto’s spreken voor zich.

Eind maart en de eerste wilgen zijn uitgebloeid. De platwilg is zijn hoogte punt al voorbij. Maar de katwilgen krijgen nu een fantastische gele gloed. De enorme bomen zijn nu overal in het bos gemakkelijk te herkennen. De volgende week gaat ook deze bloei op haar hoogtepunt zijn. De bijen brengen nu zoveel stuifmeel binnen dat ze er bijzonder kwistig mee omspringen. De bodemschuif ligt dan ook over bijna de volledige breedte vol.

De bijen stockeren het stuifmeel dus over alle ramen. Het broed zal dus ook al wel vrij breed zitten. Zodra het weer het toelaat na het paasweekend, gaan de eerste honingzolders op de volken. Op deze manier krijgt het volk ook in de broedbak toch wat meer ruimte. Want nu gaat het snel. De sleepruimen gaan weldra bloeien, waarna de krentenboompjes en de kersen volgen. Maar eerst krijgen we nog, tegen het volgende weekend, de buxusbloei. 

Ook dit is een mooie bijendracht. Elk jaar worden de tientallen struiken groter en groter. Ik snoei ze ook alleen maar langs de kant om mijn doorgang te behouden. Voor de rest mogen ze hun gang gaan. In de meeste tuintjes is dat natuurlijk niet het geval. Ik geloof ook dat een ongeremde groei zonder snoeien de totale instorting door de buxusmot kan voorkomen. Op dit moment zitten er bijna meer roodborstjes, winterkoninkjes, pimpelmezen en koolmezen in de buxushaag dan insecten. De zangpartijen en de vechtpartijen zijn de ganse dag aan de gang. Elk koppeltje wil nu snel mogelijk zijn eigen plekje.