Een nieuw plannetje voor volgend jaar: een haag van levende wilg. Enkele jaren geleden heb ik het ganse perceel omzoomd met knotwilg. En jaarlijks knot ik hier ongeveer een vierde van. 
Zo blijft er steeds voldoende voedsel voor de bijen. Met de afgezaagde takken heb ik al veel geprobeerd. Ze heel dicht tegen elkaar in de grond stoppen om een levende muur te creëren of een wigwam maken door ze in een cirkel te planten en bovenaan samen te binden. Weven tussen paaltjes om een lage afsluiting te maken. Er is zeer veel mogelijk. De dikste takken zaag ik meestal in blokken. De volgende zomer kunnen die dienen om buiten te koken. Nu was ik die gisteren aan het zagen en toen merkte ik dat de onderste takken niet alleen groene blaadjes hadden maar langs de onderzijde ook stevig waren ingeworteld op die paar maanden. Het is misschien een idee om de takken die toch wel meerdere meters lang zijn, gewoon op de grond te leggen, er eventueel nog wat aarde over te gooien om een jaar later een mooie wilgenhaag te creëren.
Enkele grote bomen laurierkers bij de bijenvolken leveren nu zeer veel nectar voor de bijen. Als haag draagt de plant zelden bloemen, maar de bijen vliegen dan op sommige momenten massaal op de nectar die de bladeren afscheiden. Als boom is het echt een gigant die vanop de begane grond tot in de top vol trossen opstaande bloemen is getooid. De bijen vliegen hier zeer veel op en het gezoem onder de boom is te vergelijken met een lindenboom tijdens de zomerdracht.
