Het is momenteel even rustig bij de bijen. Het slechte weer heeft plaats geruimd voor zomerse omstandigheden. De bijen kunnen weer volop hun reserves opbouwen uit de schatkamers van de natuur. Ze vliegen waar ze maar kunnen. De acacia laat het bij mij dit jaar wat hangen. Maar de vele vuilbomen of sporkehout gonzen van de bezoekers. Ook de bramen komen al in bloei. ’s Avonds zit elke lege cel in de onderste broedbak dan ook barstensvol nectar. Tijdens de nachtelijke uren sleuren ze die nectar naar boven om de volgende dag weer plaats te hebben voor nieuwe aanbreng. En tussen al die wriemelende werksterlijven paradeert de koningin, op zoek naar eveneens een lege cel om haar eitjes af te zetten. Volgende week slinger ik weer de verzegelde ramen. Ik heb namelijk niet genoeg honingbakken om op elke kast een derde bak te plaatsen. De toren zou dan ook veel te zwaar zijn om een wekelijkse controle door te voeren. Elk verzegeld raam wordt vervangen door een nieuwe waswafel en ze zijn dan klaar voor de lindedracht binnen tien tot veertien dagen.
Momenteel zijn de afleggers allemaal gecontroleerd en heb ik de eerste resultaten genoteerd. Van de 12 broedafleggers zijn 7 koninginnen aan de leg. Ze zijn ondertussen gemerkt en de volkjes zijn behandeld tegen varroa. Ze kregen allemaal een potje honing bijgevoerd toen het te koud was om te fourageren. Momenteel halen ze echter zelf voldoende op en het honingpotje blijft bijgevolg verder onaangeroerd. De ramen uit de 5 ‘mislukte’ broedafleggers heb ik verdeeld over de 7 ‘gelukte’.
Vermits er nog steeds zwermneiging kan optreden, blijf ik wekelijks de productievolken controleren en haal geregeld enkele ramen verzegeld broed weg. Wel opletten dat het volk niet verzwakt en bijgevolg te weinig honing zou halen. Eén raam per week volstaat ruimschoots. Op te merken valt dat ik imker met 12 Kempische ramen in een enkele broedbak. Ik maak nu geen volkjes meer van slechts één broedraam, maar maak verzamelbroedafleggers. Meerdere ramen uit de verschillende volken hang ik zo samen in één bak. Momenteel heb ik zo al drie afleggers gemaakt. Als alle broedcellen na 9 dagen zijn gesloten, zijn er geen eitjes of larven meer om moerdoppen op te trekken en zijn de bijen compleet moerloos. Op dat moment zijn er al zeer veel broedcellen uitgelopen en barst de kast bijna uit haar voegen van de jonge bijen. Ik controleer dan alle ramen op moerdoppen en laat alleen het raam van de beste moederkast haar doppen behouden. Ik zet er op dat moment een honingbak op zonder moerrooster met slechts waswafels. De bijen hebben geen broed meer te verzorgen, werken de honingbak uit en denken er meestal niet aan om te zwermen met slechts een paar doppen. De eerste koningin loopt uit en de andere doppen worden langs de zijkant open geknaagd.
Zeer veel imkers gebruiken de verzamelbroedaflegger om koninginnen te kweken. Ik gebruik ze slechts om een enkele reservekoningin te bezitten, maar de mooi uitgewerkte ramen en de bijen kunnen altijd dienen om de andere jonge volkjes te versterken.
De koninginnen uit de productievolken worden elk jaar vanaf half juni vervangen waarna ik het volk zelf een nieuwe koningin laat optrekken. Ze hebben 9 dagen later geen broed meer te verzorgen tijdens de lindedracht die ze dan ook optimaal kunnen benutten. Deze broedloze periode beperkt ook de varroabesmetting aanzienlijk. Door de koningin te verwijderen, boots ik de broedloze periode na die volgt op het zwermen. Het volk behoudt in dit geval echter zijn bijen en zijn honingvoorraad. Tot 21 dagen na het verwijderen van de koningin worden er nog nieuwe werksters geboren en dat volstaat ruimschoots voor de lindedracht. Vanaf half juli kan de jonge koningin dan zorgen voor een mooi najaarsvolk dat vlot inwintert. Normalerwijze heb ik dan ook de honing al geslingerd en kunnen de volken behandeld worden tegen de varroamijt op het moment dat ze nog geen nieuw verzegeld broed hebben.
In het najaar verenig ik dan alles tot 20 mooie volken en in het vroege voorjaar bouw ik hiermee mijn 15 productievolken.
Imkerij Het Waterbroek 