Mijn koningin is geknipt voor de job…

Ik zoek nooit actief naar de koningin in een volk. Als ze niet wil gevonden worden, laat ik dat aan haar. Is het een fiere dame zal ze zich wel tonen. Als ik haar tegenkom, zet ik haar alvast even opzij in een kooitje. Ze kan dan niet meer worden gekwetst tijdens de verdere kastcontrole. Is ze nog niet gemerkt, kan ik dat alsnog doen. Elk jaar krijgt een koningin een nieuwe kleur. Dit jaar is het weer wit. Ik heb al enkele cycli doorlopen en telkens blijkt weer dat wit de meest opvallende kleur is om de koningin te merken. Vanaf dit jaar ga ik dus elke koningin steeds merken met een witte kleur. Vermits ik toch een kastnotitie gebruik, weet ik perfect of in dat volk een gemerkte koningin zit. Kom ik dan een ongemerkte tegen weet ik steeds dat het een jonge is. Ik vervang elk jaar al mijn koninginnen en hoef dus niet via de kleur te weten hoe oud ze is.

Maar naast het merken met een kleurstip op het borststuk, knip ik ook steeds een vleugel weg. Dit stuk is bij een insect compleet gevoelloos. Het is als wijzelf onze nagels knippen. Als de koningin dan wil vertrekken met een zwerm, valt ze enkele meters voor de kast op de grond. De zwerm die zich ondertussen heeft neergezet, merkt vrij snel dat ze niet is gevolgd en de bijen gaan allemaal terug naar hun kast.

Vandaag is dit gebeurd. Ergens in een zeer groot volk heb ik een belegde zwermdop gemist. Op de negende dag na de eileg, wordt de moerdop verzegeld en de volgende dag, bij mooi weer, vertrekt de oude koningin met een groot deel van het volk. Ze weet dat er dan een week later, op dag 16 een nieuwe koningin wordt geboren. Ik kreeg dus een telefoontje dat er een zwerm begon uit te vliegen aan een van mijn kasten. De lucht is dan compleet gevuld met rondvliegende bijen. Fantastisch mooi om te bekijken. Ik heb de man gerust gesteld en gezegd om ervan te genieten. Na enige tijd zouden de bijen zich ergens in een bol verenigen om nog even later terug naar de kast te vliegen. Ik kwam wel eens langs tijdens mijn drukbezette dag.

Toen ik dan een uur later arriveerde, werd me verteld dat ik alles juist had voorspeld. De bijen waren ondertussen allemaal al terug in hun kast getrokken. Tijdens het gesprek had ik echter al een klein trosje bijen opgemerkt een tweetal meter voor de bewuste kast. Hierop vertelde ik tegen de man dat we nu de koningin gingen zoeken. En ondertussen greep ik haar uit het trosje van een tiental bijen. Alsof er een wonder was gebeurd, werd ik aangestaard.

De koningin is ondertussen in de bijenhemel en binnen zes of zeven dagen, bij het horen van een tuter, ga ik alle overige zwermcellen weghalen. De bij die het tutend geluid produceert, is de nieuwe, pas geboren koningin.

En dat is de reden waarom ik mijn koninginnen knip. De bijenvolken mogen af en toe wel eens zwermen, maar ze veroorzaken geen overlast in de buurt. En mijn volken verjongen zichzelf zonder zich te verzwakken.