Weekendje op de imkerij

Ik had de kids een weekendje beloofd in de caravan en nu was het zover. Op zaterdag heb ik de aardappelen gerooid terwijl de kinderen konden ravotten. Tegen de avond hielden we een kleine barbecue en als het begon donker te worden, snoepten we nog wat marshmallows.

Wachten op de marshmallows…

Tijdens de zondag heb ik dan de honingzolders van de volken weggehaald en verplaatst naar onder. Ik plaats ze op de bodem en zet de broedbak er op. Enkele honingramen die waren verzegeld, heb ik vervangen door leeg geslingerde ramen. De rest mogen ze nu verder naar boven dragen. Boven en rond hun broednest. Ik heb vroeger al aangegeven dat ik geen vliegplank meer gebruik. Ik heb ze namelijk allemaal omgebouwd tot een ‘muilkorf’ voor de bijenkast. Dit zou kunnen helpen tegen roverij. Roverij door andere bijenvolken, maar zeker ook tegen de hoornaars die gewoonweg te groot zijn voor de maasgrootte van 6 mm. Darren kunnen de kast nog wel verlaten langs de iets bredere spleet tegen de voorwand. Na de laatste honingoogst tot eind oktober blijven deze ter plaatsen. Het was tevens het moment om de strips Apivar te plaatsen in het broednest. Deze strips blijven gedurende tien weken ter plaats. Vorig jaar gaf deze varroabehandeling goede resultaten. Door de lange behandelingsduur ben ik weinig tot niet afhankelijk van de zomerse klimaatsomstandigheden en dat is wel anders bij veel andere zomerbehandelingen.

Imkeren zonder vliegplank

Ik heb nog een voordeel ontdekt aan het verwijderen van de vliegplank. Of in elk geval een zorg minder. Sneeuw op de vliegplank. Verwijderen of niet. Als ze er niet is, is de vraag niet meer aan de orde. Op de eerste foto was de sneeuw al bijna gesmolten. Op de tweede foto, na de tweede winterprik, is de vliegopening nooit dicht geweest.dsc_2235dsc_2273

Aziatische hoornaar

Het voorbije jaar heeft de Aziatische hoornaar zich vermoedelijk definitief gevestigd in België. Tijd dus om onze voorzorgen te nemen. In Frankrijk heeft men al enige jaren ervaring en daarom heb ik de Franse websites eens duchtig doorgenomen. De mooiste oplossing vond ik de muilkorf, une museliere, voor de vliegplank. Op de vliegplank wordt een gaasconstructie bevestigd die belet dat de hoornaar kan aanvallen. Deze hangt namelijk voor de kast als een biddende roofvogel en pikt regelmatig een bij van de vliegplank. Het gaas heeft een openingen van slechts 6 mm. Hierdoor kunnen de bijen zich veilig bewegen over de vliegplank. Het volk went snel aan de nieuwe situatie en volgens Franse onderzoekers ondervindt het volk op deze manier veel minder stress van jagende hoornaars. Ook onze inlandse hoornaar gaat op deze manier te werk en daarom heb ik de muilkorf vorig jaar op een volk eens uitgetest. De bijen zitten inderdaad veel rustiger op de vliegplank terwijl ze bij de buurvolken veel meer binnen blijven. Vorig jaar waren er enorm veel hoornaars en dagelijks zag ik er meerdere voor de kasten zweven. Het systeem werkt echt. De muilkorf zorgt er echter ook voor dat de hoornaars niet binnen kunnen in het volk. Want dat doet de Aziatische namelijk wel in tegenstelling tot onze inlandse hoornaar. Uiteindelijk lanceren deze met meerdere tegelijk een aanval om in de kast te dringen en het ganse volk uit te roeien. De muilkorf belet dit op simpele wijze. De bijen kunnen wel nog steeds door de mazen. Het gaas blijft eveneens 6 – 7 mm van de voorkant van de kast. Hierdoor kruipen de meeste bijen over het front van de kast om eenmaal buiten het gaas dadelijk op te vliegen en zo kan de hoornaar hen moeilijker grijpen. Gaas van 6 mm laat wel geen darren en ook geen koningin door. Maar vanaf augustus als de hoornaren echt een probleem worden, zijn de moeren toch al bevrucht en de darren afgeslacht. Het is de bedoeling om deze muilkorf alleen bij een volk te monteren als er echt hoornaren gezien zijn. Maar na de darrenslacht zie ik hierin zelfs een mogelijkheid om muizen buiten de kast te houden. Ik ga in elk geval dit jaar bij alle kasten een muilkorf proberen te voorzien.

Nu vond ik het eerste prototype geen simpel model om deze winter voor 20 volken te maken. Maar de oplossing vond ik vorige week. En zoals dikwijls vond ik die bij Pia Aumeier. Ergens vertelde ze dat een bijenvolk helemaal geen vliegplank nodig heeft. Het maakt de constructie van een bodem zelfs nodeloos complex. En een natuurlijke nestholte heeft zelfs nooit een vliegplank. Ook haar eigen kasten hebben geen vliegplanken. De bijen landen even goed op de voorkant van de kast. Toen zag ik het licht, want dat doen ze namelijk ook bij het gebruik van de muilkorf. Ik verwijder deze winter simpelweg alle vliegplanken. En van al die vliegplanken maak ik een persoonlijke muilkorf voor elke bodem. Alle twintig.

Vandaag heb ik de eerste gemaakt. Op de foto’s is alles hoop ik duidelijk te zien.