Voorlopig houdt de droogte nog aan. Veel bomen krijgen zelfs problemen met afbrekende takken naar het schijnt. Voor deze appelboom bleek dat eveneens, maar misschien was het wel door zijn respectabele ouderdom en het enorme gewicht aan appels dit jaar. Benzo wist er wel dadelijk gebruik van te maken. Eindelijk een boom waar een vijfjarige vlot in kan.Het phaceliaperceel is ondertussen ook uitgebloeid. Er is momenteel nog niet de mogelijkheid om opnieuw iets in te zaaien, maar de bramen begonnen er serieus in te groeien. Daarom heb ik toch maar besloten om het perceel alvast te maaien.
Na een hete dag was alles zodanig verdroogd dat ik ook de ploeg uit de stalling heb gehaald.
Zodra het perceel nu wat vocht mag ontvangen, kan ik het nogmaals inzaaien. Ik hoef het dan maar even licht te frezen. Het is allemaal best wel wat werk, maar vier jaar geleden stond hier nog een bos canadapopulieren. En telkens de grond bewerken en inzaaien, lijkt me de beste manier om netels, bramen en eiken te voorkomen. Die staan elders al genoeg. Ik geef liever plaats aan wilgen, kastanjes, robinia, linde, vuilboom, wilde kers en esdoorn. Deze worden over het ganse perceel door mij gedoogd en zelfs aangeplant. De vier bijenvolken die hier dit jaar een topproductie hebben gehaald, zijn nu zelfs op inwinteringsgewicht zonder de minste bijvoedering. Maar het is pas aan de meet dat de prijzen worden uitgedeeld. En voor mij ligt de finish niet bij de honingoogst. Ik beschouw de uitwintering van gezonde volken als het echte eindklassement.