Ik had nog 3 volken te behandelen tegen de varroamijt. Drie volken die tijdens de honingdracht broedloos waren en bijgevolg toen niet werden behandeld. Ik had me voorgenomen om ze deze maand met mierenzuur te behandelen, maar de hoge temperaturen deden me anders besluiten. Ik heb tijdens de koelste dagen vorige week een behandeling met thymol gestart. Anderhalve strip thymovar gedurende 2 x drie weken. De andere volken kregen of krijgen allemaal een behandeling met oxaalzuur tijdens de broedloze periode. Morgen het laatste volk. Vermits dit volk nu al op anderhalve Kempische bak zit , ga ik niet vernevelen met oxaalzuur maar sublimeren. Elk raam uithalen is dan niet nodig.
Ideaal zou zijn dat alle volken tegelijk kunnen worden behandeld en op dezelfde manier. En grote professionele imkers zullen dat wel op deze manier toepassen. Maar volgens mij is dat juist de reden dat sommige van hun volken het niet halen. Ik pas de varroabehandeling steeds aan volgens de ‘interne’ toestand van het volk en de ‘externe’ weersomstandigheden. Zodoende ben ik zeker dat elk volk apart de varroamijt onder controle krijgt. Maar steeds krijgen ze een zomer- én een winterbehandeling naast de biotechnische ingrepen van het voorjaar en de vroege zomer. Biotechnische methodes zoals het uitsnijden van darrenramen en weghalen van broedramen voor broedafleggers.
Op de twee kasten aan de rechterkant liggen plaatjes thymovar op de bovenste latten. Er bevinden zich veel meer bijen buiten de bak op de vliegplank. Wellicht niet te wijten aan de thymolgeur die zelfs buiten goed is waar te nemen, maar wel aan de gesloten varroalade onderaan waardoor er minder afkoeling in de kast mogelijk is.
De onderstaande beelden geven heel goed het verschil weer tussen begroeiing die regelmatig water krijgt en begroeiing die verdort. De moestuin krijgt dagelijks water en het gras voor de schapen verdort elke dag meer en meer. De schapen eten nu wel veel courgettes die in overmaat groeien.