Nog steeds geen regen. De bessenstruiken verdorren ondertussen en de kersenbomen verliezen hun bladeren. Maar die zien we volgend voorjaar wel terug. Het afgooien van hun bladeren zal wel een bescherming zijn tegen de verdamping. In de moestuin giet ik dagelijks ongeveer 150 liter water. De waterput geeft ondertussen niet meer voldoende en daarom heb ik de grote middelen ingezet. Een ton van 1000 L die ik vul met water uit de beek. Mijn dompelpomp doet dit werkje op iets minder dan 5 minuten. Met het afrollen van 50 meter darm, het opstarten van de generator, de pomp in de beek plaatsen en daarna alles weer opruimen, ben ik een half uur bezig. Maar ik kan dan ook weer een week verder. Als er volgende week nog water door de beek stroomt, zien we dan wel weer.
De twee apideakastjes met een leggende moer hadden ondertussen al een opzetbakje volgebouwd en belegd. Bij de controle van mijn broedafleggers bleek gisteren dat ik ze nodig had. Een broedaflegger was moerloos en ik had er voorlopig een moer van vorig jaar opgezet. Een andere broedaflegger had een darrenbroedige koningin. Ik heb beide moeren verwijderd en de volken verenigd met een apideakastje. Dit wordt simpel ondersteboven op een opengeknipt plastic gezet, waarna de twee volken zich kunnen verenigen en de koningin afdaalt in de Kempische broedbak. Binnen drie weken verwijder ik de bovenste bak met het apideakastje.
Het nieuwe perceel phacelia staat volledig in bloei. Het perceel boekweit begint eveneens, maar de bijen hebben aan het waterbroek momenteel nog massa’s bramen en doorbloeiende wilgen om te bevliegen. Ze hebben in elk geval voldoende voer en ze brengen nog veel stuifmeel binnen.
Imkerij Het Waterbroek 