Bosbessen

Tijdens onze fietstochtjes haddden mijn vrouw en ik al een paar keer gelonkt naar een prachtige locatie waar het ganse onderbos begroeid was met bosbessen. Vorig jaar was het ons ontgaan, doch dit jaar zijn we er op uit getrokken. Zodra we het bos diep genoeg waren ingetrokken, verder dan menig wandelaar, vonden we de geschikte plek. Grote bessen in overvloed. Op nauwelijks een paar vierkante meter plukten we in een oogwenk twee kilo bessen. En het was hierna zelfs niet te merken dat er waren geplukt. Er is wel een gigantisch nadeel aan verbonden: elke mug in het bos wist ook van deze bessen. En ze wisten ook dat er vroeg of laat grote zoogdieren op af zouden komen. Onze muggenbeten zijn nu even groot en talrijk als onze bosbessen. Maar we hebben confituur gemaakt, bosbessenmuffins, een bosbessentaart en bosbessenbroodjes. Dit maakt natuurlijk veel goed.  En zo moeten de honingjagers uit de oertijd zich ook gevoeld hebben: dolgelukkig met het smakelijk eten, doch helemaal kapot geprikt!