Imkercursus

Vandaag ging de les over de wetgeving omtrent de imkerij. Gelukkig staat mijn bijenhal niet in een woongebied, maar in landbouwgebied. Ook zeer veel uitleg over de gids voor de imkerij. Door deze gids te volgen, kan de imker garanderen dat zijn honing inderdaad nog een echt natuurproduct is. Door zelfregulering en registratie van alle handelingen in zijn imkerij, kan de imker ten allen tijde bewijzen dat zijn produkt zuiver is. Het voedselagentschap, het FAVV, stuurt regelmatig controleurs op stap om bij de imkers enkele potjes honing aan te kopen ter controle. De meeste imkers die ik ken, hebben hier al wel van gehoord, maar nog niet zelf meegemaakt. Dit lijkt weer typisch Belgisch. Men maakt een mooie vooruitstrevende wetgeving met allerlei voorziene controlemogelijkheden, maar om daadwerkelijk te controleren is er waarschijnlijk weer geen geld. Ik vind persoonlijk dat elke imker minstens om de 2 jaar zo’n bezoekje zou mogen verwachten. Het is trouwens de bedoeling om ook in de toekomst een zuiver natuurproduct te blijven produceren. Ik heb wel vernomen dat men de laatste 5 jaar in Limburg geen slechte honing meer heeft aangetroffen. Houden zo!

Het tweede deel van de les ging over drachtplanten en de aanleg van een bijenvriendelijke tuin. Hier ben ik  natuurlijk al volop mee bezig. De Sophora, de Gleditsia en de Koelreuteria zijn ondertussen ook geplant. Het zijn bomen van ongeveer 3,5 meter en hopelijk kunnen ze snel  een meerwaarde betekenen voor mijn bijenstand. De lente gaat nu echt snel komen. De meeste jonge plantjes laten nu al hun jonge knoppen zien en tonen hiermee dat ze wel degelijk zijn aangeslagen. Ik ben bezig met een inventaris op te maken van de bijenplanten op mijn perceel en ik heb er zo’n 140 soorten staan. Qua foto’s zal ik de komendemaanden  dus wel wat werk hebben.