7 februari 2018

De bijen zitten weer op tros. Bij controle bleek dat de drie kasten die nog geen deeg hadden bijgekregen, dat nog steeds niet nodig hebben. Van de overige 11 kasten waren er slechts drie waar zichtbaar aan de suiker was gegeten. Volgende week dus weer controle. Even het deksel oplichten en door het dekplastic kijken naar het pak deeg kan natuurlijk steeds zonder gevaar voor het bijenvolk. En als ze een nieuw pak deeg nodig hebben, is het oplichten van het plastic ook het minst kwade.

Er zijn toch stilaan planten die in de war zijn gebracht door de warme januarimaand. Enkele struiken van de meidoorn zijn begonnen met het ontvouwen van hun blaadjes.

De laatste dagen zie ik de familie reeën ook weer regelmatig. Een mooie bok en twee hindes.

Tijdens de wintermaanden, als de bomen zonder bladeren zijn en het zicht optimaal, neem ik steeds mijn kijker mee. Koolmezen, pimpelmezen, vinken, kepen, groenvinken, putters, roodborstjes, winterkoninkjes, staartmezen, groene en middelste bonte spechten, boomklevers, houtduiven, kraaien, gaaien. Ik zie ze dagelijks. En dank zij de voederstand ben ik niet bevreesd dat ze de bijenvolken lastig vallen. Op 9 jaar heb ik nog nooit schade ondervonden aan de houten bijenkasten. De enige beperking die ik mezelf heb opgelegd door ervaring is de volgende: In de schapenstal staan tijdens de wintermaanden geen bijenkasten meer. De stal is opgedeeld en de schapen kunnen niet aan de kasten, maar door het rumoer verbruikten de volken in deze stal duidelijk veel meer wintervoer. Ik gebruik de schapenstal nog alleen voor de jonge volken tijdens de zomer en de productievolken hebben een nieuw afdakje gekregen, afgescheiden van de schapen.