Gisteren eindelijk de twee geploegde veldjes kunnen frezen. Hierna de aardappelen gepoot en phacelia gezaaid. Binnen enkele weken kan ik ook nog een veldje zonnebloemen en boekweit zaaien. Maar hiervoor wacht ik tot half mei.
Deze voormiddag heb ik dan een bezoekje gebracht aan de kersenplantage om de twee bijenvolken te controleren. Bij allebei was het darrenraam volledig volzet met open broed. Volgende week dus al uit te snijden. Vermits ook de waswafel was uitgebouwd en belegd, heb ik ze een nieuwe waswafel gegeven. Hiervoor werd weer een voerraam weggenomen. Ze hebben er nu nog twee. De volgende dagen halen we 20 graden en dan zal de kersenbloesem volledig losgaan. De geopende varroaschuif lag boordevol afgevallen stuifmeelkorrels.
Vermits de paardenbloemen in bloei staan en de onderste bak van de ecokasten al deels is uitgebouwd, werd het tijd om ze een derde bak te geven. Even het dak opzij zetten, de twee broedbakken hier bovenop zetten en een nieuwe bak op de bodem zetten. De bijen merken hier bijna niets van. Een werkje van nauwelijks een minuut per volk. De nieuwe broedbak werd voorbereid met nieuwe toplatten. Hier heb ik een strookje waswafel ingesmolten als aanzet. De bovenkant van de toplatten heb ik ingewreven met lijnolie.
Deze olie moet helpen voorkomen dat de bijen hun bovenhangende raten hieraan bevestigen. Dit zou het afnemen van een bak later iets bemoeilijken en proberen we dus te voorkomen. Maar vermits een natuurraat aan de onderkant anders is dan een waswafel, zal dit al niet zo vaak gebeuren. Bij een natuurraat wordt de onderkant namelijk spits afgewerkt en hiervoor hangen er ook bouwbijen onder aan deze raat. Dit natuurlijk in tegenstelling tot een waswafel in een houten raam. Hier hangen geen bijen onder, maar aan beide zijden hangen ze er alleen maar tegen. En vermits de onderhangende bijen niet graag met hun rug tegen de onderliggende lat schuren, is er normaal een bijenruimte van 6 mm te verwachten tussen de bovenraat en de toplat er onder.