De laatste honingramen zijn weggenomen. Het was een Kempische kast op twee broedbakken. Ik had er onlangs een koninginnenrooster tussen gestoken en ondertussen was het broed uitgelopen. Na het wegnemen van de bovenste bak heb ik ze nu kunnen behandelen met mierenzuur. De bovenbak bevatte nog heel wat honing en deze wou ik niet meer slingeren. Althans ik wou mijn materiaal niet meer terug gebruiken na de grote oogst en de poetsbeurt achteraf. Ik heb daarom eens geprobeerd hoe het oogsten van een ecokast in zijn werk gaat. De ramen heb ik met een broodmes allemaal uitgesneden langs de draden. Ik had ze wel eerst ontzegeld en na het uitsnijden, heb ik de stroken raat nog eens zoveel mogelijk kapot gesneden in de ontzegelbak. Na een dag uitlekken, zijn de brokken raat nog eens geperst in de inox fruitpers. De waskoek die overblijft, is dan in de zonnewassmelter geplaatst om zuivere was te bekomen. Het is wel even wennen. Het gevoel is eigenlijk best plezant. Sommige mensen doen veel moeite om eens druiven te pletten met hun blote voeten of om met hun handen iets te kleien. Ik denk echt dat het gevoel ongeveer hetzelfde is. En met wat koud water is alles dadelijk weer proper.
Imkerij Het Waterbroek 