Aan de stand van het waterbroek beginnen de ingezaaide veldjes goed te groeien. De phacelia begint al aan de eerste bloemknoppen. Het tweede veld is al bijna dichtgegroeid met phacelia, mosterd en zonnebloemen. De aarde is niet meer te zien. Er staan nu ook al 9 apideakastjes. De eerste twee hebben al broed. Op dat moment merk ik de koningin en knip haar. Terwijl ze uit het kastje is, sproei ik de bijen met oxaalzuur. Ik haal het voerbakje uit, plaats twee raampjes en zet een opzetbakje met nog 5 raampjes erboven. In feite plaats ik de 3 uitgewerkte raampjes in het bovenste bakje. En boven deze twee bakjes, met nu 10 raampjes, zet ik een voerbakje. De nieuwe raampjes die ik heb bijgekocht zijn blauw en ze zijn bestand tegen afkoken in tegenstelling tot de meegeleverde oranje raampjes.
De koninginnen zullen moeten dienen om mijn nieuw project op te starten. Ik heb namelijk nog 5 ecokasten bijbesteld. Door tijdsgebrek ga ik ze niet zelf maken. Na de honingoogst maak ik grote kunstzwermen met deze jonge koninginnen aan de leg in deze kasten. De stand aan het waterbroek ga ik ecologisch proberen te bestieren volgend jaar. Voor mij is niet zozeer de honingproductie van belang, maar eerder het bezig zijn met de bijen. En ook in de Kempische kasten probeerde ik al aan 100% raatvernieuwing te doen elk jaar. De ecokast is dan ook een logische volgende stap voor mij. Ik hoop vooral dat ik met deze kasten meer tijd overhoud om het perceel zelf te onderhouden. Want dat is minstens zo leuk als voortdurend in de kasten rommelen.
Imkerij Het Waterbroek 