Bij het verwijderen van de voerbakjes en het plaatsen van de dweil, was me een volk opgevallen met weinig bijen in de voerbak en weinig activiteit op de vliegplank. Het volk had een koningin van vorig jaar en had bij het plaatsen van de tweede dosis thymovar slechts een enkel raam met broed. De koningin kon ik toen niet vinden. Na het lichten van de dekplank zag ik ze nu dadelijk. Ze zat rustig tussen een kleine groep bijen op een tiental cellen verzegeld broed. De rest van de kast was slechts voer. Vermits ik deze koningin en ook het volk als verloren beschouwde, wou ik ze opruimen. Bij een ander volk voegen, was geen optie en de voerramen van een miezerig volk geef ik ook niet aan anderen. De vorige kast was een ander verhaal: die zat toen vol bijen en was simpelweg moerloos geworden. Hier kon echter wel eens een ziektebeeld achterzitten alhoewel het tijdsbeeld gewoon een koningin aangaf die om de een of andere reden was gestopt met leggen. Ik heb de kast maar mee naar huis genomen om roverij te voorkomen en ze dadelijk afgezwaveld. De bijen legden dadelijk het loodje maar de varroamijten waren nog vrij levendig. In de enkele broedcellen zaten wel veel varroamijten en ook op de dode bijen zaten er ettelijke. Uiteindelijk zitten er altijd teveel mijten in een volk als de bijen en het broed afnemen. Maar ik ben nu toch begonnen met nog een extra mijtentelling in de andere volken. Een behandeling met hiveclean kan immers nog, mocht het nodig zijn. Tussen de dode bijen heb ik de koningin gevonden en ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om ze onder de microscoop volledig te ontleden. Het ganse achterlijf met het voortplantingssysteem was prima te zien, maar van enige eieren was er geen sprake. Van enkele andere bijen heb ik ook een nosemacontrole gedaan en dat was negatief. De foto van drie dode bijen en een varroamijt wil ik echter graag delen. Heel duidelijk is namelijk de uitgestoken tong te zien bij deze lijkjes. Dit wordt steeds vermeld als absoluut bewijs van een vergiftiging. In dit geval is dit niet de reden van verzwakking maar natuurlijk wel de doodsoorzaak. Dood door afzwavelen is immers ook een vergiftiging. Ik had dit echter nog nooit gezien en schrok wel een beetje van de duidelijkheid ervan. De uitgestoken tong van een handvol dode vergiftigde bijen is simpelweg niet te missen. De ramen moeten nu allemaal nog worden gesmolten en alle kastdelen uitgebrand alvorens ze volgend jaar terug te gebruiken. Zekerheid door hygiëne dient steeds voorop te staan en al helemaal bij dieren die in groep worden gehuisvest.