Mama Buldog

Vaak voer ik na het avondspreekuur nog een sterilisatie uit. De sterilisatie van een teef is iets gecompliceerder dan die van een poes en ik doe ze dan ook samen met mijn echtgenote. Zij levert het extra paar handen dat vaak erg handig is. Vermits ze ook buitenhuis werkt, gebeuren deze operaties dus ’s avonds. Vandaag hadden we juist de operatiekamer gekuist, de vloer was nog nat, ging de telefoon. ‘Het is eindelijk zover.’, klonk het aan de andere kant. ‘Kom dan maar snel langs.’, antwoordde ik want de Engelse buldog was in het weekend uitgeteld. Ze at al enkele dagen slecht en sliep ook nauwelijks. Even later strompelde ze, dik als een bierton binnen. Om 23 uur binnen en even na middernacht weer buiten met een teefje dat de helft kleiner was. Het vruchtwater en de nageboorten vulden een ganse emmer. En weer werd de operatiekamer gepoetst. Gelukkig zijn ze hier in de buurt al wat gewend. Om 1 uur ’s nachts iemand de dorpel zien kuisen, is best wel een raar zicht. Maar wees gerust, we zijn niet kuisziek. Alleen ben ik straks om 6 uur weer present. De Duitse herderteef wordt al voor 9 uur opgehaald. Vannacht ga ik toch nog wel een keer kijken hoe ze het maakt na haar operatie. En mijn gedachten gaan nu even uit naar de eigenaar van de buldogteef. Een hond die een keizersnede heeft ondergaan, laat ik hier nooit overnachten. Meestal beweren de eigenaars immers dat ze fokken voor hun plezier. En dat zal deze geweten hebben. Acht gezonde bulletjes zijn meegegaan met hun moeder! In dat gezin zal de eerste nachten ook niet veel worden geslapen.
Dit stuk maar even geschreven omdat ik de slaap toch niet kan vinden, vlak na het werk. Via deze blog zou je anders de indruk krijgen dat ik niks anders doe dan imkeren en plantgaten graven.