De langverwachte regen

Toen het gisteren duidelijk werd dat het ging regenen heb ik de buxushaagjes geschoren. Er zal nu wel geen bladverbranding komen van de zon. De druivelaar onder de veranda heb ik teruggesnoeid op twee blaadjes na de eerste tros. Per oog op de gesteltakken heb ik slechts 1 rank laten zitten. Ik heb nog nooit zo’n drastische zomersnoei toegepast, maar ik hoop zo op mooiere trossen en met minder kans op schimmels in een vochtig najaar.

Vanmorgen weer twee handen vol huisjesslakken aan de kippen gevoerd. Het tuinpad ligt vol als het heeft geregend. Niet dat ze veel planten beschadigen. Zelfs de hosta’s worden grotendeels gerust gelaten. Maar ze zijn met zoveel dat je zelfs een schuiver zou maken over het slakkenslijm. En de vele huisjes die je voortdurend kapottrapt, maken het ook geen fijn gevoel. Vooral op de buxus zitten ze in massa. Dit zijn ook de enige planten die af en toe een extra kalkbesmesting krijgen en vermoedelijk zitten ze daarom meer op deze planten. Ook de stenen tuinbeelden zitten soms vol. Ik vermoed daarom dat ze kalk nodig hebben voor hun huisje. Ik heb trouwens pas zo’n massa huisjesslakken sinds ik buxushaagjes in de tuin heb. Bij de buren wordt zelden een huisjesslak gezien. In elk geval is het telkens een feestmaal voor de kippen.

Slakken