Vanmorgen aan de bijenstand even gaan kijken naar sporen in de sneeuw. Want nu is het moment om te kijken welke beestjes zich ophouden op het terrein. Het winterkoninkje is zoals steeds zeer actief en wipt van graspol naar graspol om iets eetbaars te zoeken. Ondertussen luid kwetterend van verontwaardiging omdat ik hem stoor. Steeds enkele meters voor mij en zo klein dat ik hem niet deftig kan fotograferen. Ook de bonte specht hoog in de canadapopulieren laat zich niet voor de lens vangen. De buizerd heb ik daarstraks niet gezien. Voor hem is het vermoedelijk nog iets te vroeg dag.
De haas laat zich soms zien vanuit de verte, maar zijn spoor geeft wel een idee van zijn ochtendwandeling. Van graspol naar boomstammetje en soms een knaagspoor op de schors. vorig jaar vond ik ook vossensporen maar die heb ik dit jaar nog niet gevonden.
Voor de eerste keer dit jaar het spoor van de ree. Aan de richting en het evenwijdig spoor op enkele meters ervan, vermoed ik dat ze met twee waren. Ze hebben dit jaar nog niet aan de jonge fruitboompjes geknaagd, dus hebben ze nog voedsel genoeg. Maar de winter duurt nog lang…
Vorig jaar heb ik de stammetjes toch maar omgeven met een gaas tot 50 cm hoog. Hierdoor laten ze de schors wel gerust en blijft het bij enkele afgeknaagde knoppen. Maar de boompjes zijn toch nog niet gesnoeid en het is ze dus gegund.
Zondag had ik nog een foto gemaakt in de sneeuw die er best wel leuk uitziet:
Imkerij Het Waterbroek 