Tag: slingeren

De eerste voorjaarshoning

Door het slechte voorjaar, koud en nat, vlogen de bijen veel te weinig naar buiten. Slechts op één van de drie standen heb ik deze week honing afgehaald. Deze stand was dit jaar omringd door koolzaadvelden en hier was een mooie hoeveelheid honing in de honingzolders aanwezig. Ik heb van vijf kasten ongeveer 40 kg kunnen weghalen.

De ramen heb ik deze keer ontzegelt met de ontzegelvork.
De slinger is een gemotoriseerde radiaalslinger voor 9 ramen.
De honing wordt gezeefd door een dubbele zeef.
Daarna wordt de honing overgegoten in een rijpervat. Na twee dagen wordt de honing afgeschuimd. De kleine stukjes was en dergelijke die nog door de zeef gingen, stijgen naar het oppervlak en kunnen daar worden weggehaald. Afgeschuimd want het ziet er ook een beetje uit als schuim.

De honing moet daarna nog worden geroerd alvorens hij in potten wordt gedaan. De automatische roermachine doet dat in twee tot vier dagen. Tegen het einde van volgende week zijn dus de eerste potten gevuld. Nog wel wat nieuwe etiketten drukken voor het nieuwe jaar met een leuke foto er op.

Eerste honingoogst 2022

Bij de controle van de bijenvolken vandaag heb ik voor de eerste keer dit jaar verzegelde honingramen mee naar huis genomen. Alleen ramen die volledig zijn verzegeld. Dan is de honing zeker klaar. Het betreft telkens enkele ramen centraal in de bovenste honingbak. Ik schuif daarna de overige ramen naar het midden en geef aan de buitenkant weer nieuwe waswafels. Vandaag had ik zo 27 ramen bij. 27 Kempische honingramen met een relatief vochtgehalte van 18,5 %.

Na thuiskomst heb ik deze ramen ontzegeld en geslingerd. Een uur heb ik daarna de honing in de slinger gelaten om hem dan pas door een dubbele zeef te laten lopen. In dat uur zijn al veel onzuiverheden naar boven gestegen en dat zorgt er voor dat de zeven niet zo snel verstoppen. Die onzuiverheden komen dan pas als laatste in de zeef terecht. Die onzuiverheden zijn hoofdzakelijk stukjes ontzegelwas. Soms een stukje propolis van de ramen of een stukje bij: een pootje of een vleugeltje.

Na het zeven wordt de honing in een rijpervat gegoten. Binnen twee dagen kan ik deze honing dan afschuimen en in de roerder gieten. Tegen het volgend weekend is deze honing dan in potten.

In deze honingbak zijn de vier centrale honingramen uitgehaald en vervangen door vier waswafels aan de buitenkanten.

Honing van de plaatselijke imker

Het wordt weer gevoelig kouder en de mensen voelen dan vaker de neiging om zich wat beter te wapenen tegen de natuurelementen. Er wordt dan ook beduidend meer honing aangeschaft. Honing van een plaatselijke imker bij voorkeur. Deze honing is een puur natuurproduct en geen mengsel van over de hele wereld. Maar vermits de bijen telkens weer op andere bloesems vliegen en ze ook niet tijdens elke bloei het ideale vliegweer kennen, is elke honingoogst weer een verrassing. We hebben in België geen grote monoculturen en bijgevolg hebben we ook geen monoflorale honing. Onze honingpotten zijn steeds gevuld met een mengsel van verschillende bloemen en planten. En dan is de samenstelling ook elke keer weer anders. De ene keer blijft hij lang vloeibaar, de andere keer wordt de honing snel hard. Het verharden gaat vaak veel verder dan zacht smeerbaar. Alleen door alle honing van het jaar met elkaar te mengen, kan ik een uniforme honing aanbieden tijdens het jaar. Maar ik vind de afwisseling tijdens het jaar juist zo interessant. Als de honing te hard is geworden, kan men hem makkelijk terug vloeibaarder krijgen door de pot warmer te zetten. Zolang je maar onder de 40 graden blijft. En als de honing met grove kristallen is uitgehard, is dat niet te wijten aan de toevoeging van suiker. Elke honingoogst kristalliseert namelijk anders.

Ik ga even uit de doeken doen hoe ik zelf te werk ga. De honingramen die volledig zijn verzegeld en waarvan de honing dus “rijp” is, neem ik mee naar huis.

De verzegelde cellen worden ontzegeld en de ramen worden leeggeslingerd . De honing die uit de cellen komt, wordt opgevangen in vaten na passage door een dubbele zeef. Dit om onzuiverheden zoals stukjes was te scheiden.

In de vaten blijft de honing dan nog twee dagen staan om te “klaren”. De kleinste onzuiverheden en de luchtbelletjes van het slingeren stijgen op en kunnen dan worden afgeschuimd. Hierna vul ik de honing in speciale voedselveilige zakken en zet ze in een afgesloten plastic emmer. Ook weer voedselveilige emmers.

De emmers worden dan in de kelder geplaatst tot de honing wordt ingepot. Hiervoor wordt de honing terug vloeibaar gemaakt in een bain-marie op 37 graden. Na 36 uur kan ik dan de honing uit de zakken gieten in een afvulemmer. Nog eens afschuimen na 12 uur en oproeren gedurende 10 minuten. Hierna vul ik de honingpotten met deze pure honing.

De etiketten, mijn eigen ontwerp, print ik af met een laserprinter en ze worden met melk op de pot gekleefd. Deze etiketten laten dan ook makkelijk los bij het afwassen van de lege potten. De gevulde potten, een dertigtal per keer, bewaar ik bij 13 graden, en aan de deur kan men zichzelf bedienen als ik niet thuis ben.

It is becoming considerably colder again and people often feel the tendency to arm themselves a bit better against the elements of nature. Significantly more honey is being purchased. Preferably honey from a local beekeeper. This honey is a pure natural product and not a mixture from all over the world. But since the bees constantly fly on different blossoms and there isn’t always the ideal flying weather during every bloom, every honey harvest is a surprise. We do not have large monocultures in Belgium and therefore we do not have monofloral honey. Our honey bottles are always filled with a mixture from different flowers and plants. And therefore the composition is different every time. The one time the honey stays liquid for a long time, the other time the honey hardens quickly. The hardening often goes much further than soft spreadable. Only by mixing all the honey of the year together can I offer a uniform honey during the year. But I find the variety during the year so interesting. If the honey has become too hard, it can easily be liquefied by heating the pot. As long as you stay below 40 degrees. And if the honey is cured with coarse crystals, this is not due to the addition of sugar. Every honey form granulated crystals in time.

I’m just going to explain how I work myself. I take home the honey only if completely sealed or capped and the honey is therefore “ripe”.

The capped cells are uncapped and the frames are hurled out with the extractor. The honey that comes out of the cells is collected in barrels after passing through a double strainer. This is to separate impurities such as pieces of wax.

The honey then remains in the barrels for two days to “clear”. The smallest impurities and air bubbles of the extracting proces rise and can then be skimmed off. After this I fill the honey in special food-safe bags and put them in a sealed plastic bucket. Again food-safe plastic.

The buckets are then placed in the basement until the honey is bottled. For this the honey is liquefied in a bain-marie at 37 degrees. After 36 hours I can then pour the honey out of the bags into a bottling bucket. Skim again after 12 hours and stir for 10 minutes. After this I fill the honey bottles with pure honey.

I print the labels, my own design, with a laser printer and they are stuck to the pot with milk. These labels also release easily when washing the empty pots. I keep the filled pots, about thirty at a time, at 13 degrees, and people can serve themselves at the front door when I’m not at home.