Isolator voor koningin

Om de varroamijt onder controle te houden, verlaten we meer en meer het gebruik van geneesmiddelen. Acariciden of producten tegen mijten hebben namelijk nogal vaak de vervelende eigenschap dat de mijten er resistentie tegen opbouwen. Oxaalzuur, mierenzuur en thymol zijn producten die ook in de natuur voorkomen en de mijt zal hiertegen geen resistentie opbouwen. Mierenzuur en thymol worden in de bijenkast verdampt en deze verdamping is sterk afhankelijk van de temperatuur en vochtigheid in de kast en de omgeving. En als er variatie is in de verdamping is ook de werking zeer variabel. Dit probeer ik dus te vermijden. Oxaalzuur wordt niet verdampt en is daardoor veel zekerder qua dosering. Maar vermits oxaalzuur niet doordringt in het gesloten broed waar de mijt zich voortplant, kunnen we oxaalzuur alleen maar efficiënt gebruiken als het volk broedloos is. In de winter zal dit geen probleem zijn maar we willen behandelen als er veel mijten zijn en dat is in de zomer. Natuurlijk pas na de honingoogst maar dan zijn de bijen niet broedloos. Daarom gaan we ze broedloos maken. Als we de koningin opsluiten gedurende drie weken is het volk zonder broed en kunnen we oxaalzuur perfect gebruiken. Door drie weken voor de laatste honingoogst de koningin op te sluiten, valt alles mooi samen.

Om de koningin op te sluiten zijn er veel manieren. Arrestramen waar de koningin nog kan in leggen of kleinere kooitjes waar ze niet kan leggen. In de kleine kooitjes is er vaak een probleem met de feromonen die de koningin dan onvoldoende in de kast verspreid. De bijen gaan dan redcellen optrekken en dat willen we vermijden. De arrestramen die de koningin wel kan beleggen, moeten dan weer wekelijks worden vervangen en deze manier is bijgevolg veel arbeidsintensiever.

Maar er circuleert nu een isolator die zo groot is als een raam waarin de koningin toch niet kan leggen. Door haar grotere bewegingsmogelijkheid worden haar feromonen beter verspreid. Deze is gemaakt door een zekere Chmary. Ik zou diens isolator graag proberen deze zomer en probeerde er een aan te schaffen. Helaas paste deze niet in mijn Kempische kast zonder dat ik het plastic serieus moest verbouwen.

Ik heb mijn isolator daarom maar zelf gebouwd. Ik vermoed dat vooral de dikte van 1 cm van belang is om te beletten dat de bijen er natuurraat in zouden bouwen. Daarom heb ik geen gebruik gemaakt van originele Kempische raampjes maar heb er enkele gemaakt van 1 cm dik. Langs de beide kanten heb ik moerroosters bevestigd en in de toplat heb ik een taps gat voorzien om de koningin er in en uit te krijgen. De restanten van de moerroosters konden nog dienen voor een andere isolator. Ik hoop dat de foto’s voldoende verduidelijken. Over het effect van deze isolators zal ik in augustus nog wel eens uitweiden. Ik heb er nu dus alvast zes gemaakt terwijl ik mijn honingramen uitsmelt.

Dik plastic moerrooster
Een dun plastic moerrooster. Ook het taps gat in de toplat is hier duidelijk zichtbaar.
De restanten konden tevens dienen mits gebruik van een lijmpistool.
Ook deze restanten zijn aan elkaar gelijmd,