De eerste kasten zijn zondag behandeld met oxaalzuur. De zes kasten aan het Waterbroek zijn in prima conditie. Eerst en vooral heb ik ze gewogen. Tussen 30 en 40 kg en dus ruim voldoende. De lichtste staan in de schapenstal. De schapen kunnen niet aan de kasten, maar de geluiden en trillingen veroorzaken natuurlijk een hoger voederverbruik. Dat wist ik echter al van vorige winter. Tijdens het voorjaar gaan deze kasten naar een andere locatie.
De stand in de schapenstal ga ik volgende zomer gebruiken voor de jonge volken. Ze kunnen dan in september naar Gerhagen en de schapenstal kan dan volgende winter leeg blijven. Na de gewichtscontrole verwijder ik het dak en controleer de temperatuur tussen de raten met het meettoestel dat ik vorig jaar heb gekocht. De temperatuur lag overal onder de 14 graden. Door ervaring in de voorbije winter en het voorjaar weet ik dus dat ze broedloos zijn. Ik verwijder dan de plastiekfolie en tel het aantal bezette straatjes. Dit ging van 7 tot zelfs 9 straatjes. Ik hou er natuurlijk wel rekening mee dat ze niet op een compacte wintertros zaten. Deze gegevens worden met krijt op het deksel genoteerd om na de werkzaamheden te worden overgenomen in mijn Beetightapp. Dan plaats ik het oxamatapparaat en leg een tablet van ca. 1,5g oxaalzuur in het cupje.. Na 6 minuten gaat het rode lichtje uit en koppel ik de accu los. Nog eens 5 -10 minuten later plaats ik de kap op de volgende kast. In deze tussentijd kan ik wat opruimen op het perceel, molshopen spreiden, schapen voeren enz. Ik blijf in elk geval niet in de buurt van de kasten. Hoewel alle gaten zijn afgedicht, ontsnapt er toch wat rook door kieren en dat wil je echt niet inademen.
Vandaag heb ik weer drie kasten behandeld aan een andere stand. Hier was echter een volk verdwenen. Nog slechts een 100tal dode bijen onder een mooie voedervoorraad. Deze kast was het zwaarst van de drie met 33 kg en dus niet geroofd. Op de bodem heb ik geen zieke bijen aangetroffen en ook geen koningin. Controle van mijn Beetightapp leerde me dat ik in september na de behandeling met MAQs geen eitjes heb aangetroffen. Blijkbaar was de kast toen al moerloos en is het volk sindsdien alleen maar bergaf gegaan. Ik heb de kast afgesloten en ze wordt deze week nog verwijderd. De ramen worden allemaal gesmolten en de kast terug opgeknapt. De twee andere kasten wogen slechts 30 kg, maar ze staan open in een weide met kippen en ganzen. Ook hier acht ik de constante onrust verantwoordelijk voor het mindere gewicht. De hoeveelheid aanwezig voer volstaat echter ruim tot het voorjaar. En vanaf januari krijgen ze toch allemaal een pak apifonda. Nu nog de kasten in Gerhagen en dan ben ik weer rond.
Imkerij Het Waterbroek 