Gisteren heb ik deze vier potten naast elkaar gezet. Deze honing is van dezelfde slingerbeurt eind juni en dadelijk ingepot na het zeven en klaren. Gedurende vier maanden hadden deze potten met identieke honing wel een ander bewaringsverhaal. De grove kristallisatie die uiteindelijk optreedt, is natuurlijk te wijten aan het soort honing en het feit dat er niet werd geroerd of geënt. Maar het verschil in kristallisatiegraad na vier maand en de bijhorende smaaksensatie is zeer duidelijk.
De pot die in de diepvriezer werd geplaatst, is nog vrijwel identiek aan de vers geslingerde honing: zeer zacht en zeer aromatisch. Ook onder de microscoop zijn vrijwel geen kristallen te vinden. De pot die bij kamertemperatuur is bewaard, tijdens de zomermaanden en dus zonder centrale verwarming, is mooi smeerbaar en echt een fijne ervaring. Dat deze honing uiteindelijk grof kristalliseert, is al wel merkbaar. De honing die in de kelder werd bewaard, bij een vrijwel constante temperatuur van 15 graden is duidelijk lichter van kleur en verder gekristalliseerd. Wel opvallend is het kaarsvetverschijnsel bij deze pot. Dit wijt ik aan de snelle overgang van de pot naar de koelere kelder. De vierde pot is buiten bewaard op het terras, in de tuinkast. Hier zijn de temperaturen zeer wisselend geweest en vermoedelijk zal deze situatie ook gedurende het jaar en van jaar tot jaar een sterke variatie vertonen. Deze honing is al het verst gekristalliseerd.
Ik ben nu in elk geval van plan om de klanten deze verschillen te laten ervaren. Uit hun reacties zal dan wel blijken wat ze prefereren. Het mag toch duidelijk zijn dat de klanten die een vloeibare honing prefereren met een diepvriezer kunnen worden voorzien. Natuurlijk brengt dit kosten mee, maar de zomerhoning gedurende enkele weken roeren, is zeker wat onze tijdsbesteding betreft, ook niet kosteloos.
De klanten die een zacht smeerbare honing wensen en waarvoor wij dus alle moeite doen om hen een crèmehoning te kunnen aanbieden, waarderen vermoedelijk ook wel de smaaksensatie van echt verse honing. Deze is volgens mij nooit of te nimmer vergelijkbaar met de platgeslagen smaak van crèmehoning. En ik bedoel hiermee echt niet de smeuïge wilgenhoning of vettige koolzaadhoning. Deze van nature fijn gekristalliseerde honingsoorten kunnen een zeer fijne smaaksensatie geven aan de consument. De zomerhoning echter, die op vraag van de consument tot een smeerbare moes wordt geslagen is voor mij niet veel beter dan de honing uit de winkelrekken die door ons imkers zo wordt verfoeid. Deze ‘moeilijke’ consument zullen we ook steeds moeten blijven overtuigen om ons het dubbele te betalen van de prijs uit zijn geliefde warenhuis. Als we hen echter iets exclusief kunnen aanbieden, een smaak die ze niet kunnen kopen in de winkel, pas dan kunnen we de meerprijs van een eerlijke honing verantwoorden. In plaats van steeds uit te leggen waarom onze honing duurder is, laten we toch gewoon proeven.
Imkerij Het Waterbroek 