Vandaag een mooie hoeveelheid sneeuw gevallen. De vliegplanken liggen vol sneeuw. Deze belet momenteel geenszins de luchttoevoer naar de kast. Verse sneeuw laat immers lucht door. En moest deze sneeuw te lang blijven liggen en bevriezen, is er nog niks aan de hand. Dit is namelijk de reden waarom de varroabodem open blijft. Er is dan luchtverversing mogelijk in de kast. Na de laatste varroabestrijding in september haal ik elk jaar de varroaschuif volledig weg. Dit zal ook wel helpen om in de koudeperiode iets sneller een broedstop te krijgen. Ook de houten kasten die veel minder isoleren dan de segebergers versnellen dit proces. Sinds 2 weken zitten de volken in de kempische kasten mooi in wintertros terwijl er in de segebergers nog veel leven is onder het plastic. Volgende week zou het moeten mogelijk zijn om ze te behandelen tegen varroa. De vorige twee jaar is het me op deze manier ook gelukt om ze voor half december te behandelen. Alleen met die segebergers dit jaar, is het blijkbaar een heel ander verhaal. Ik heb nu 4 segebergers ingewinterd en met 2 ervan heb ik dit seizoen effectief gewerkt. Ze hebben prima honing geleverd. Maar in vergelijking met de Kempische kasten heb ik nog maar 1 voordeel gevonden en dat is het gewicht. Zo stilaan krijg ik de Kempische kast in mijn vingers en dat speelt natuurlijk ook mee. Door de eigen fabricatie van de ramen en de broedbakken kan ik naar mijn idee de bijenruimte zelfs beter in de hand houden dan in de segebergers. Maar ik gun elke imker zijn voorkeurskast. De bijen zal het worst wezen. Ze vragen alleen maar een holle ruimte om hun raten in te bouwen. Als ik in het voorjaar de segebergers niet nodig heb als reserve zullen ze mijn imkerij dan ook dienen te verlaten.
Imkerij Het Waterbroek 