Vanmorgen is in alle vroegte een ploeg begonnen met het vellen van de canadapopulieren. Nu is al duidelijk hoeveel meer licht de bijen krijgen. Morgen zal ik enkele foto’s posten.
Vanavond heb ik de geënte honing opgepot en van etiketten voorzien. Ik ben eens benieuwd of de crèmehoning die op deze manier is bekomen ook daadwerkelijk langer smeerbaar blijft. Langer smeerbaar zonder te verhitten natuurlijk. Verhitten is altijd mogelijk met oude, te harde honing, maar naar mijn opinie hou je dan alleen nog maar een suikeroplossing over. Boven 40°C zijn namelijk de enzymes vernietigd. Wat de etiketten betreft: ik vermeld dit jaar ook de geografische naam:’ Looise honing’. Het betreft namelijk honing die volledig uit Tessenderlo afkomstig is. Mocht ik in de volgende jaren ook honing kunnen slingeren van de fruitplantages, kan deze benaming natuurlijk niet voor die loten. Naast de bewaarinstructies: koel en donker, vermeld ik nu ook op het etiket dat het gebruik van honing wordt afgeraden bij kinderen jonger dan 1 jaar. Vermits honing een volledig natuurprodukt is, zou het mogelijk bacteriën kunnen bevatten waar de immuniteit van baby’s nog problemen mee heeft. Niet dat ik hier iets van geloof, maar teveel informatie is wellicht beter dan te weinig. Zelf heb ik als baby, net zoals mijn eigen kinderen trouwens, oneindig veel tutters met honing gekregen. En ik ben er niet echt ziek van geworden. De etiketten print ik zelf in het exacte aantal per lotnummer en kleef ze op de glazen met melk. De etiketten haal ik met de achterkant even door een schoteltje melk en kleef ze dan op de bokalen en strijk ze tegelijk glad met een handdoek. Het grote voordeel hiervan is dat de etiketten bij simpel afwassen van de potten loslaten zonder resten achter te laten. De potten die mijn klanten terugbrengen zijn dus al zeer proper.Dat is zeker niet het geval met de potten die men soms binnenbrengt en niet van mij afkomstig zijn. Sommigen moeten zelfs met staalwol worden te lijf gegaan.