Vandaag heb ik de kast weggehaald uit de stal. Uit schrik dat bij de hogere temperaturen volgende week de ramen zouden beschimmelen. De oude ramen die afkomstig waren van de broedaflegger worden vernietigd. De andere ramen kan ik wel terug gebruiken. Ik zal de ramen met voer invriezen en bewaren voor de nieuwe afleggers later dit jaar. Op de bodem lagen 147 bijen en op de ramen vond ik er 49. Ik heb de 49 bijen van de ramen in een honingzeef gespoeld. De eventueel aanwezige varroamijten blijven dan achter op de onderste fijnste zeef. Hier telde ik 1 jonge varroamijt. Volgens een artikel van Pia Aumeier dienen we pas ongerust te zijn vanaf 1 mijt per 10 bijen. Ik kan me natuurlijk afvragen of de verdwenen bijen niet alle mijten hebben meegenomen op hun laatste vlucht. En misschien verlaten de mijten wel een afstervende kast zoals de ratten een zinkend schip schijnen te verlaten? Enfin, de reden voor het afsterven lijkt toch duidelijk te zijn op de foto met de koninginnendop. Dit volk heeft blijkbaar op een redcel een nieuwe koningin geproduceerd toen er geen darren meer waren. Ik heb ze niet gevonden en wellicht heeft haar instinct haar wel op een fatale, want vruchteloze, bruidsvlucht gestuurd. Volgens mij betreft het hier dus geen verdwijnziekte en ook geen teveel aan varroamijten. Er was nog zoveel voer aanwezig dat het ook geen hongervolk betrof. Laten we dit maar snel vergeten.
Imkerij Het Waterbroek 