Vandaag heb ik de oxaalzuuroplossing klaargemaakt om dit weekend de bijenvolken te behandelen. Vermits de temperaturen momenteel laag genoeg zijn en de bijen stevig op tros zitten, kies ik er voor om te druppelen in plaats van te sublimeren.
Bij het bestuderen van de gebruiksaanwijzing viel me op dat er werd aangeraden om de 35 g oxaalzuur op te lossen in een halve liter suikeroplossing 1:1. Dit geeft volgens diezelfde bijsluiter een oplossing van 4,2% w:v oxaalzuur in een 60% suikeroplossing. Alle publicaties uit onze regio’s spreken echter van 3,5 %: 35 g op te lossen in 1 L suikeroplossing 1:1. Het lijkt dus alsof de Api-Bioxal een verdund poeder is van oxaalzuurkristallen. Maar niets is minder waar. Het is van dezelfde orde als het bekende technisch oxaalzuur. Waarom dan aanraden om een dubbele dosis te gebruiken? Is dat dan niet te sterk? Ik ging toch maar even op onderzoek in mijn bibliotheek.
Uit allerlei publicaties van de voorbije decennia blijkt dat wordt aangeraden om in Zuid-Europa te werken met een 4,2% oplosssing en meer naar het noorden toe, te werken met een 3,5% oplossing. Dit zou te maken hebben met het langer doorbroeden van een bijenvolk in het Zuiden. En vermits Api-Bioxal een Italiaans geneesmiddel is, zou de aangeraden dosis wel eens te zwaar kunnen zijn in ons klimaat. In de zeer interessante publicatie over het gebruik van oxaalzuur van Randy Oliver uit 2006, spreekt deze zijn voorkeur uit over een zomerbehandeling met 4,2 % w:v en een winterbehandeling met 3,4 % w:v. Het zal dus wellicht veiliger zijn om te werken met de dosering die wordt aangeraden door bijen@wur uit Nederland: namelijk 3,5 %.
Dit heb ik dus zo gedaan. Ik heb een 60% suikeroplossing gemaakt door 1 kg suiker op te lossen in 1 kg (dus 1 L) water. Ik bekwam zo 1,67 L suikeroplossing (met een gewicht van 2 kg). En 1 kg suiker in een totale oplossing van 1,67 L is een 60% suikeroplossing. Makkelijk toch.
Ik goot het zakje Api-Bioxal (*) in een maatbeker en vulde die bij tot het volume van 1 L met de suikeroplossing. Dit geeft dus een 3,5 % oxaalzuuroplossing w:v (weight:volume, gewicht van het poeder in het volume van de oplossing) Met 1 L oplossing en een maximum van 50 ml per volk kan ik dus minimum 20 volken behandelen. Ik geef volken die over meer dan 6 straten op tros zitten al jaren de volledige 50 ml en kleinere volken 35 ml. Dit is zo in mijn Kempische kasten en niet noodzakelijk in een ander kasttype. Wellicht is het beter om zich daar te houden aan 5 ml per straat en dan niet te vergeten om ook, indien aanwezig, de onderste bak te behandelen.
(*)Een waarschuwing is hier op zijn plaats: De oxaalzuurkristallen uit de verpakking Api-Bioxal zijn droog en helemaal niet zo vochtig als het technisch oxaalzuur. Hierdoor stuift het poeder op en is een mondmasker bij het aanmaken van de oplossing absoluut noodzakelijk.