De bijen vliegen nu volop op de bramen. Ook de Phacelia is nog niet over zijn hoogtepunt heen. De twee kasten bij mijn vader vliegen verzot op de lindebomen. Kast nummer 5 krijgt dit jaar zeker een honingkamer vol. Kast nummer 7 die er naast staat heeft ondertussen verzegeld broed en begint de rest van de broedkamer vol honing te steken. Dit weekend krijgt dit volk ook een honingzolder. Ik heb wel geen 12 opgewerkte ramen meer. Er zullen dus noodgedwongen nog een paar kunstraten bijzitten. Ook in de produktievolken zijn er dit jaar te veel kunstraten gebruikt en dit gaat zeker ten koste van de honingopbrengst. Maar het voordeel van volledig nieuwe kasten schat ik toch veel hoger in. Zelf verbruik ik slechts 25 kg honing per jaar en ben dus vrij zeker dat ik er nog wat kan verkopen aan andere liefhebbers. Tussen mijn klanten van de praktijk heb ik ondertussen al enkele ‘verslaafden’, die ik volgend jaar zeker niet wil ontmoedigen. Regelmatig als ze met hun huisdier langskomen, nemen ze ook een potje honing mee voor eigen gebruik.
Door de problemen die er vorige winter geweest zijn met de commerciële wintervoeding, heb ik besloten om mijn suikerstroop zelf te maken. Ik gebruikte weliswaar een ander merk, maar wie garandeert me dat ik dit jaar niet minder geluk heb. De gewone kristalsuiker (sacharose) die ik oplos in een verhouding 3:2 in water vertoont dit gebrek namelijk nooit en het zal vast en zeker goedkoper zijn. Hele generaties voor mij, hebben dat al zo gedaan en met succes. Ik voorzie de volken te overwinteren op 1 kempische broedkamer en ben van plan om ze 12 kg suiker te geven per kast. Als ik 6 kasten inwinter, dus nog 1 verenig met een ander, heb ik dus 72 kg suiker nodig die ik dien op te lossen in 48 liter water.