Wereldwijde zoektocht

Op deze pagina’s terechtgekomen in mijn zoektocht naar het lieveheersbeestje van zondag: http://www.inbo.be/docupload/1436.pdf

Het zou dus gaan om de grootste inheemse soort: het oogvleklieveheersbeestje, Anatis ocellata.

Toch fijn om te weten dat er zo veel soorten bestaan. Ik had geen idee. Blijkbaar kan je niks verzinnen of iemand verzamelt het of weet er alles over. Gelukkig bestaat tegenwoordig het internet .

Natuurlijk waren vroeger de zoektochten in de dorpsbibliotheek of bij de Slegte in Antwerpen veel en veel leuker, maar tegenwoordig gaat het wel bliksemsnel. Nog zelden moet ik onwetend in bed kruipen. Als ik het antwoord vroeger niet had gevonden in mijn persoonlijke bibliotheek, kon ik ook moeilijk de slaap vatten. Veel te ongeduldig om de volgende dag naar de bibliotheek te gaan en een boek te ontlenen, bij een kennis te gaan zoeken of in het weekend naar Antwerpen te sporen om bij de Slegte te gaan snuisteren. Mijn gemoedsrust keerde pas weer als ik na enkele dagen of soms na meerdere weken het antwoord op mijn vraag had gevonden.

Dankzij het internet lig ik nu meestal een uurtje later al rustig te slapen. Blijkbaar is dit in grote tegenstelling met het internetgebruik van mijn kinderen. Spelletjes speel je namelijk vooral tijdens de nacht. Je kan er ook moeilijk mee stoppen, want met één druk op een toets kun je helemaal herbeginnen, met een andere strijdmakker die op dat moment ergens ter wereld aan zijn ontbijt zit te gamen of na zijn dagtaak even op adem komt. Niettegenstaande we wereldwijd allemaal aan het scherm kleven, allemaal dus dezelfde bezigheid hebben, vullen we toch onze tijd allemaal anders in. Mijn computer overbrugt dus toch niet de generatiekloof. Het is namelijk een supersnelle vraagbaak en niet zo geschikt voor gaming. Maar geen nood, mijn nachtrust vaart er wel bij.